Realizm magiczny to jedna z konwencji, które są charakterystyczne dla pisarzy pochodzących z Ameryki Łacińskiej. Pierwszy raz tego sformułowania użył niemiecki uczony. Realizm magiczny polega na umieszczaniu wydarzeń nieprawdopodobnych, magicznych w realiach normalnego życia. Dzieła, w których pojawia się motyw realizmu magicznego, przedstawiają historii, w których niezwykłe rzeczy są odbierano, jako elementy życia codziennego, podczas gdy normalne zachowania stają się czymś niezwykłym. Powieść pt. „Sto lat samotności” jest jednym z przykładów, w których autor zastosował właśnie realizm magiczny. Niezwykłe wydarzenia, jakie dzieją się w tej książce to lewitacja, wniebowstąpienie, magiczne przedmioty oraz przybywanie zmarłych.
